3-1: |
πιστος ο λογος ει τις επισκοπης ορεγεται καλου εργου επιθυμει |
3-2: |
δει ουν τον επισκοπον ανεπιλημπτον ειναι μιας γυναικος ανδρα νηφαλιον σωφρονα κοσμιον φιλοξενον διδακτικον |
3-3: |
μη παροινον μη πληκτην αλλα επιεικη αμαχον αφιλαργυρον |
3-4: |
του ιδιου οικου καλως προισταμενον τεκνα εχοντα εν υποταγη μετα πασης σεμνοτητος |
3-5: |
ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται |
3-6: |
μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου |
3-7: |
δει δε και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου |
3-8: |
διακονους ωσαυτως σεμνους μη διλογους μη οινω πολλω προσεχοντας μη αισχροκερδεις |
3-9: |
εχοντας το μυστηριον της πιστεως εν καθαρα συνειδησει |
3-10: |
και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες |
3-11: |
γυναικας ωσαυτως σεμνας μη διαβολους νηφαλιους πιστας εν πασιν |
3-12: |
διακονοι εστωσαν μιας γυναικος ανδρες τεκνων καλως προισταμενοι και των ιδιων οικων |
3-13: |
οι γαρ καλως διακονησαντες βαθμον εαυτοις καλον περιποιουνται και πολλην παρρησιαν εν πιστει τη εν χριστω ιησου |
3-14: |
ταυτα σοι γραφω ελπιζων ελθειν προς σε εν ταχει |
3-15: |
εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας |
3-16: |
και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη εν κοσμω ανελημφθη εν δοξη |